ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΛΕΥΡΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΙΚΟΥ ΥΒΟΥ ΙΔΙΟΠΑΘΟΥΣ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΦΗΒΙΚΗΣ ΣΚΟΛΙΩΣΗΣ

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΛΕΥΡΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΙΚΟΥ ΥΒΟΥ ΙΔΙΟΠΑΘΟΥΣ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΦΗΒΙΚΗΣ ΣΚΟΛΙΩΣΗΣ

Η Σκολιωτική Παραμόρφωση της Σπονδυλικής Στήλης της Α.Α. διαπιστώθηκε όταν ήταν 12 ½ περίπου χρονών, από τους γονείς της. Ο γενόμενος ακτινολογικός έλεγχος ανέδειξε την ύπαρξη Δεξιάς Θωρακικής Σκολίωσης (Θ6-Θ12), μεγέθους 52 μοιρών περίπου μοιρών κατά Cobb.

Παρά το μέγεθος του κυρτώματος, εφαρμόσθηκε στην πάσχουσα θωρακο-οσφυϊκός θερμοπλαστικός κηδεμόνας

Η έμμηνος ρύση άρχισε σε ηλικία 11 περίπου χρονών και όταν εφαρμόσθηκε ο κηδεμόνας, ήταν σταθερά φυσιολογική.

Eικόνα 1  Προσθιοπισθία ακτινογραφία σε όρθια στάση.
Παρατηρείται δεξιό θωρακικό κύρτωμα (Θ6-Θ12) 52 μοιρών  κατά Cobb.
Το σημείο Risser το οποίο έχει σχέση με τη βιολογική ωριμότητα είναι σχεδόν 3.

Εικόνα 2 Προσθιοπισθία ακτινογραφία σε όρθια στάση, φορώντας τον κηδεμόνα.
Παρατηρείται ότι το θωρακικό κύρτωμα είναι 30 μοίρες κατά Cobb. Λόγω της μη βελτίωσης του κυρτώματος, οι γονείς αναζήτησαν περαιτέρω θεραπευτική αντιμετώπιση του προβλήματος. Σε συνάρτηση του μεγέθους του κυρτώματος, της ηλικίας και της βιολογικής ωριμότητας της πάσχουσας, κρίθηκε ότι πρέπει να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση του κυρτώματος.

 

Ο γενόμενος προεγχειρητικός κλινικός έλεγχος δεν έδειξε να υφίσταται οιοδήποτε παθολογικό υπόστρωμα. Παρουσίαζε εντονότατο δεξιά θωρακικό ύβο λόγω της μεγάλης παραμόρφωσης των συστοίχων πλευρών.

Εικόνα 3 Προσθιοπισθία ακτινογραφία Σπονδυλικής Στήλης, σε όρθια στάση
Το θωρακικό κύρτωμα είναι 56 μοίρες. Παρατηρείται μεγάλη «πτώση» των δεξιών θωρακικών πλευρών, γεγονός που αιτιολογεί το σημαντικό θωρακικό ύβο.

 

Η πάσχουσα, παρά το νεαρό της ηλικίας της, 14 ½ χρονών, πρακτικά είναι βιολογικά ώριμη, δεδομένου ότι έχει πραγματοποιηθεί σχεδόν πλήρως η κάλυψη της λαγονίου ακρολοφίας, από τη λαγόνιο υπόφυση (σημείο Risser 4-5).

Προεγχειρητικός Ακτινολογικός ‘Ελεγχος

Εικόνα 4  Το θωρακικό κύρτωμα υπό έλξη, μειώνεται στις 27 μοίρες , γεγονός που δείχνει ότι υφίσταται ελαστικότητα στο θωρακικό κύρτωμα.

Εικόνα 5 (α,β)  Οι ακτινογραφίες σε κάμψη της Θωρακικής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης (ΘΜΣΣ) προς τα δεξιά και αριστερά, αναδεικνύουν τη σχετική ευκαμψία του κυρτώματος.

Εικόνα 7 Πλάγια ακτινογραφία της Θωρακικής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης (ΘΜΣΣ)
Παρατηρείται μικρού μεγέθους κύφωση της ΘΜΣΣ.

Εικόνα 8 (α,β) Μαγνητική Τομογραφία της Θωρακικής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης (ΘΜΣΣ) Ακολουθία Τ2 – Στεφανιαία και Οβελιαία λήψη
Δεν παρατηρείται οιαδήποτε παθολογική εξεργασία του νωτιαίου μυελού και εντός του σπονδυλικού σωλήνα.

 

Η διόρθωση του σκολιωτικού κυρτώματος επιτεύχθηκε κατόπιν οπίσθιας προσπέλασης στη Θωρακο-Οσφυϊκή περιοχή της Σπονδυλικής Στήλης. Διαυχενικές βίδες τοποθετήθηκαν στα σπονδυλικά σώματα με τη καθοδήγηση του ειδικού συστήματος πλοήγησης O-ARM.

 

Εικόνα 9  Η τοποθέτηση των διαυχενικών βιδών, πραγματοποιείται υπό τη καθοδήγηση του συστήματος πλοήγησης O-ARM.

 

Η περιεγχειρητική και μετεγχειρητική πορεία της χειρουργηθείσας υπήρξε πολύ καλή. Δεν υπήρξε κανένα αναπνευστικό πρόβλημα. Εξήλθε του Νοσοκομείου μετά τριήμερο, χωρίς να φορά οιονδήποτε κηδεμόνα.

 

Εικόνα 10  Προσθιοπισθία άμεσος μετεγχειρητική ακτινογραφία
Το σκολιωτικό κύρτωμα έχει διορθωθεί με την εφαρμογή συστήματος σπονδυλοδεσίας, που περιλαμβάνει διαυχενικές βίδες, ράβδους και εγκάρσια συνδετικά των ράβδων. Τα βέλη δείχνουν τα σημεία στα οποία έγινε η αφαίρεση τμήματος των πλευρών (πλευροπλαστική) ώστε να μειωθεί ο θωρακικός ύβος.

Εικόνα 11, (α, β)  Mετεχγειρητική Προσθιοπισθία (α) και Πλαγία (β) ακτινογραφία της Α.Α.
Το θωρακικό σκολιωτικό κύρτωμα είναι 5 μοίρες

 

Εικόνα 12,(α, β) Προσθιοπισθία (α) και Πλαγία (β) μετεγχειρητική ακτινογραφία
Παρατηρείται ότι ήδη  στο δωδέκατο (12) μετεγχειρητικό μήνα, έχει αποκατασταθεί η οστική συνέχεια στις πλευρές όπου έχει γίνει αφαίρεση τμήματος 5-6 εκατοστά (βέλος).

 

Η διόρθωση του κυρτώματος παραμένει σταθερή, όπως και η ακεραιότητα των υλικών σπονδυλοδεσίας.

 

Εικόνα 13, (α, β)  Προσθιοπισθία (α) και πλαγία (β) ακτινογραφία, δύο χρόνια μετά τη χειρουργική επέμβαση. Παρατηρείται ότι παραμένει αμετάβλητη η εξαιρετική διόρθωση του σκολιωτικού κυρτώματος, υφίσταται ακεραιότητα των υλικών σπονδυλοδεσίας και πλήρης αποκατάσταση της οστικής συνέχειας των τεσσάρων πλευρών, στις οποίες έγινε αφαίρεση τμήματος αυτών.

 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Ο ύβος που προκαλείται από την ασυμμετρία των πλευρών του θωρακικού τοιχώματος, αποτελεί ένα σημαντικότατο πρόβλημα για την εμφάνιση των ατόμων που πάσχουν από Σκολίωση, ιδιαίτερα όταν αυτή οφείλεται σε θωρακικό και θωρακο-οσφυϊκό κύρτωμα.

Έχει παρατηρηθεί ότι συχνότατα, παρά τους ενδεδειγμένους χειρισμούς οι οποίοι πραγματοποιούνται διεγχειρητικά για τη διόρθωση του σκολιωτικού κυρτώματος, εξακολουθεί να υφίσταται σημαντική ασυμμετρία, όσον αφορά στην προπέτεια μεταξύ δεξιού και αριστερού τμήματος του θωρακικού κλωβού.

Η ουσιαστική αιτία αυτής της δυσμορφίας είναι η ασύμμετρη διαμόρφωση των πλευρών στην περιοχή του κυρτώματος. Συγκεκριμένα η κλίση των πλευρών ως προς το μετωπιαίο επίπεδο είναι μικρότερη, συγκρινόμενη προς εκείνη που έχουν οι πλευρές από τη μεριά του κυρτώματος.

Εικόνα 14  Προσθιοπισθία προεγχειρητική ακτινογραφία
Στο επίπεδο του κορυφαίου σπονδύλου του θωρακικού κυρτώματος (9^ος) των 56 μοιρών  κατά Cobb, η πλευρά στο επίπεδο του φέρεται στο κοίλο του κυρτώματος υπό  γωνία 10 περίπου μοιρών. Ενώ στο αυτό επίπεδο δεξιά στο κυρτό μέρος του κυρτώματος, φέρεται υπό  γωνία 45 περίπου μοιρών.

Ανάλογες είναι περίπου οι πλευροσπονδυλικές γωνίες της 6^ης, 7^ης, 8^ης, 9^ης, 10^ης πλευράς στο κοίλο (αριστερά) και στο κυρτό (δεξιά) του θωρακικού κυρτώματος.

Όσο μικρότερης ηλικίας είναι το άτομο, τόσο ευκολότερο είναι να μεταβληθεί η πλευροσπονδυλική γωνίωση, μεταβάλλοντας τη διαμόρφωση της πλευράς. Είναι φυσικό, όσο μεγαλύτερη είναι η βιολογική ηλικία του πάσχοντος ατόμου, τόσο δυσκολότερο είναι να μεταβληθεί η πλευροσπονδυλική γωνία και η διαμόρφωση της πλευράς, γεγονότα που έχουν άμεσο αντίκτυπο στο μέγεθος του θωρακικού ύβου και φυσικά στην εμφάνιση του ατόμου.

Είναι προφανές ότι, η χειρουργική πράξη της πλευροπλαστικής συνδυάζεται με πιθανές διεγχειρητικές επιπλοκές, η κυριότερη των οποίων είναι η τρώση του υπεζωκότα με τις ανάλογες συνέπειες. Εάν συμβεί αυτή η επιπλοκή, πρέπει ο χειρουργός να ελέγξει αμέσως διεγχειρητικά, για την πιθανότητα διαφυγής αέρα από τον θωρακικό κλωβό και εάν όντως αυτό έχει συμβεί τότε πρέπει να τοποθετηθεί ο γνωστός καθετήρας Billow για εκκένωση του συλλεγόμενου αέρα.

Αναγκαίο είναι στην προκειμένη περίπτωση να ενημερωθεί Θωρακοχειρουργός για την περαιτέρω αντιμετώπιση του θέματος.

Γενικά αποφεύγεται η παρέμβαση σε περισσότερες από πέντε (5) πλευρές, διότι αυτό μπορεί να επηρεάσει την καρδιοαναπνευστική λειτουργία.

 

Leave a reply →