Επανορθωτική Επέμβαση για Διόρθωση Σκολιωτικής Παραμόρφωσης Ενηλίκου, επί Εδάφους Αστοχίας των Υλικών Σπονδυλοδεσίας

Επανορθωτική Επέμβαση για Διόρθωση Σκολιωτικής Παραμόρφωσης Ενηλίκου, επί Εδάφους Αστοχίας των Υλικών Σπονδυλοδεσίας

Πρόβλημα

Η πάσχουσα, 71 χρονών, αιτιάτο για τα ακόλουθα προβλήματα :

1. Για συνεχές, έντονο και προοδευτικά επιδεινούμενο άλγος, καθ΄ όλη την έκταση της Σπονδυλικής Στήλης.
2. Μεγάλη αστάθεια της Σπονδυλικής Στήλης, και
3. Παραμόρφωση του κορμού, η οποία αυξανόταν μετά ολιγόλεπτη όρθια στάση και βάδιση.

Ιστορικό

Η πάσχουσα, ήδη από την εφηβική ηλικία, είχε διαπιστωθεί ότι είχε σκολιωτική παραμόρφωση της Σπονδυλικής Στήλης, ιδιοπαθούς αιτιολογίας. Είναι άγνωστο το μέγεθος της σκολίωσης όταν διαπιστώθηκε το πρόβλημα, ωστόσο δεν υποβλήθηκε σε οιαδήποτε θεραπευτική αγωγή. Η ίδια διαπίστωσε ότι προοδευτικά επιδεινώθηκε η παραμόρφωση του κορμού της, επιπλέον δε όταν έφθασε στην ηλικία των 50 ετών άρχισε να έχει πόνο καθ΄ όλη την έκταση της Σπονδυλικής Στήλης, κυρίως όμως στην οσφυο-ιερή περιοχή, δηλαδή στη βάση του κορμού της. Όταν πλέον έφθασε σε ηλικία 63 ετών, η παραμόρφωση του σώματος και το άλγος ήταν πολύ έντονα γι’ αυτό και αποφάσισε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.

Η επέμβαση, η οποία πραγματοποιήθηκε αλλαχού υπό ετέρου χειρουργού, αποσκοπούσε στη βελτίωση της παραμόρφωσης της Σπονδυλικής Στήλης, στοχεύοντας στη μείωση του Σπονδυλικού πόνου.

 

Εικόνα 1
Προεγχειρητική Ακτινογραφία Σπονδυλικής Στήλης σε όρθια στάση
α.  Ακτινογραφία της Σπονδυλικής Στήλης Παρατηρείται η ύπαρξη δεξιού Θωρακο-Οσφυϊκού κυρτώματος, (Θ10-Ο3) μεγέθους 30 μοίρες κατά Cobb. Ολόκληρη η Σπονδυλική Στήλη είναι εκτός ισορροπίας, με σημαντική μετατόπιση προς τα δεξιά. (Σημείωση : Η ασθενής έχει αναστροφή των σπλάχνων και δεξιο-καρδία).
β.  Πλαγία (Profil) ακτινογραφία ολόκληρης της Σπονδυλικής Στήλης σε όρθια στάση. Παρατηρείται διαταραχή της Οβελιαίας ισορροπίας του κορμού. Η γραμμή βαρύτητας περνά πολύ μπροστά από τους οσφυϊκούς σπονδύλους, ιδιαίτερα από τον 3^ο οσφυϊκό και τον 1^ο ιερό σπόνδυλο. Πρακτικά έχει εξαλειφθεί η οσφυϊκή Λόρδωση και υφίσταται Θωρακο-οσφυϊκή Κύφωση (Θ10-Ο3), 30 μοίρες  περίπου κατά Cobb.

 

Στις 17/04/2013 υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, δια οπίσθιας προσπέλασης για τη διόρθωση της Σπονδυλικής Στήλης. Τότε έγιναν, σύμφωνα με το πρακτικό του χειρουργείου :

α.  οστεοτομίες στα επίπεδα Ο3/Ο4 και Ο4/Ο5 της οσφυϊκής μοίρας Σ.Σ.
β.  τοποθέτηση διαυχενικών βιδών από τον 10^ο θωρακικό μέχρι τον 1^ο ιερό σπόνδυλο και αμφιτεροπλεύρως στις λαγόνιες ακρολοφίες. γ.  τοποθέτηση οστικών αυτομοσχευμάτων (Εικόνα 2).

Μετεγχειρητικά, όπως αναφέρεται υπό της ασθενούς, δεν διαπιστώθηκε ουσιαστική μεταβολή της Σπονδυλικής Στήλης κατά το μετωπιαίο και οβελιαίο επίπεδο, αλλά αποδέχθηκε την κατάσταση ως είχε. Ο πόνος της είχε μειωθεί, όμως παρέμενε η εκτός ισορροπίας θέση του κορμού της κατά την όρθια στάση.

 

Εικόνα 2.

α.  1^η μετεγχειρητική (20/04/2013) προσθιοπισθία ακτινογραφία της Σπονδυλικής Στήλης, σε όρθια στάση. Η σπονδυλοδεσία εκτείνεται από τον 10^ο θωρακικό έως τον 1^ο ιερό σπόνδυλο και τα λαγόνια οστά της πυέλου. Είναι εμφανής η εκτός ισορροπίας θέση της Σπονδυλικής Στήλης.

β, γ.  1^η μετεγχειρητική πλάγια ακτινογραφία  της Σπονδυλικής Στήλης σε όρθια στάση. Οι κοχλίες που τοποθετήθηκαν στα λαγόνια οστά της πυέλου, έχουν περιορισμένο μήκος.

 

 

Το 2019, η πάσχουσα διαπίστωσε ότι ο κορμός της παρουσίασε περαιτέρω παρεκτόπιση προς τα εμπρός και πλάγια, επιπλέον δε η παραμόρφωση επιδεινωνόταν μετά βάδισμα μερικών μέτρων.

Ο τότε γενόμενος ακτινολογικός έλεγχος έδειξε περαιτέρω παρεκτόπιση της Σπονδυλικής Στήλης προς τα πλάγια και εμπρός, συνεπεία θραύσης των στηρικτικών ράβδων.

Εικόνα 3
α. Προσθιοπισθία (Face) ακτινογραφία Σπονδυλικής Στήλη σε όρθια στάση. Παρατηρείται ότι η σπονδυλοδεσία εκτείνεται από τον 10^ο θωρακικό σπόνδυλο μέχρι το ιερό οστούν κα τα λαγόνια αμφοτεροπλεύρως. Με σχετική δυσκολία λόγω της ποιότητας της ακτινογραφίας, διαπιστώνεται θραύση της αριστερής ράβδου πάνω από τη βίδα που έχει τοποθετηθεί στον 5^ο οσφυϊκό σπόνδυλο.
β.  Προσθιοπισθία ακτινογραφία Εικονίζονται οι βίδες (κοχλίες) που έχουν τοποθετηθεί στις λαγόνιες ακρολοφίες.
γ. Πλάγια (Profil) ακτινογραφία της Σπονδυλικής Στήλης Παρατηρείται ότι υφίσταται μεγάλη κύρτωση προς τα εμπρός της Θωρακικής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης πάνω από την περιοχή της σπονδυλοδεσίας και η οσφυϊκή λόρδωση είναι πολύ μικρή. Ο άξονας του κέντρου βάρους του σώματος είναι πολύ μπροστά από το πρόσθιο άκρο του 3^ου οσφυϊκού και του 1^ου ιερού σπονδύλου.

 

Όταν διαπιστώθηκε το πρόβλημα, η πάσχουσα αρνήθηκε να υποβληθεί τότε σε αναθεώρηση της χειρουργικής επέμβασης. Δύο χρόνια αργότερα όμως, τα προβλήματα της ισορροπίας και του πόνου είχαν επιδεινωθεί, γι’ αυτό θεώρησε ότι πρέπει να γίνει αποκατάσταση της ισορροπίας της Σπονδυλικής Στήλης.  Η πάσχουσα υποβλήθηκε σε προεγχειρητικό έλεγχο προ της επανορθωτικής επέμβασης τον Ιούλιο του 2021 δια απλών ακτινογραφιών, Αξονικής και Μαγνητικής Τομογραφίας της Σπονδυλικής Στήλης.

Εικόνα 4 

α, β.  Προσθιοπίσθιες ακτινογραφίες (Face) της Σπονδυλικής Στήλης σε όρθια στάση. Παρατηρείται  η περαιτέρω επιδείνωση της κλίσης της Σπονδυλικής Στήλης κατά το μετωπιαίο επίπεδο καθώς και η θραύση των δύο ράβδων στην κατώτερη οσφυϊκή περιοχή.
γ, δ. Πλάγιες (profil) ακτινογραφίες ολόκληρης της Σπονδυλικής Στήλης. Παρατηρείται η σημαντική υπερέκταση του αυχένα και της κεφαλής, προκειμένου λόγω της μεγάλης κύρτωσης της Σπονδυλικής Στήλης, να έχει την δυνατότητα η πάσχουσα να κοιτάζει ευθεία μπροστά της, λυγίζοντας ταυτόχρονα τα ισχία και τα γόνατα.

 

 

 

 

Εικόνα 5 
Προεγχειρητική Αξονική Τομογραφία της Θωρακικής και Οσφυϊκής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης (ΟΜΣΣ)
Μετωπιαία Λήψη
α. Παρατηρείται αυτόματη οστική γεφυροποίηση στο κοίλο μέρος του θωρακο-οσφυϊκού κυρτώματος.
β,γ. Ατελής οστική γεφυροποίηση στην οσφυο-ιερή περιοχή αριστερά, σε διάφορα επίπεδα.
δ,ε. Παρατηρείται σημαντική πλαγιολίσθηση του 2^ου επί του 3^ου και του 3^ου επί του 4^ου οσφυϊκού σπονδύλου. Υπό ερωτηματικό η σταθεροποιητική δυνατότητα μερικών κοχλιών.

Οβελιαία Λήψη  ζ.  Υπάρχει σπάσιμο της ράβδου πάνω από τον κοχλία.

Εγκάρσια λήψη  η,θ,ι,κ, Αμφίβολος είναι η επαρκής σταθεροποίηση των κοχλιών σε ορισμένα σπονδυλικά σώματα.

 

Κατά τη γενόμενη χειρουργική επέμβαση η οποία πραγματοποιήθηκε υπό συνεχή νευροπαρακολούθηση και με τη χρήση του ειδικού ακτινολογικού συστήματος πλοήγησης
O-ARM για την ακριβή τοποθέτηση των κοχλιών εντός των σπονδυλικών σωμάτων, διενεργήθηκαν τα ακόλουθα :

1. Η τομή επεκτάθηκε κεντρικότερα μέχρι το επίπεδο του 2^ου θωρακικού σπονδύλου.
2. Αφαιρέθηκαν τα υλικά της παλαιάς σπονδυλοδεσίας. Διαπιστώθηκε ότι μία βίδα είχε επίσης σπάσει, χωρίς αυτό να αποκαλυφθεί στους επανειλημμένους ακτινολογικούς ελέγχους. Διατηρήθηκαν ορισμένοι μόνο κοχλίες από το παλαιό σύστημα, οι οποίοι ήταν καλά στερεωμένοι.
3. Τοποθετήθηκε νέο σύστημα σπονδυλοδεσίας με κοχλίες που εφαρμόσθηκαν σε όλους τους θωρακικούς και οσφυϊκούς σπονδύλους καθώς και στα λαγόνια οστά της πυέλου. Συνολικά καλύφθηκε όλη η έκταση από τον 3^ο θωρακικό μέχρι τον 1^ο ιερό σπόνδυλο και τα λαγόνια οστά.

 

Εικόνα 6
α, β. Διεγχειρητική φωτογραφία των δύο σπασμένων ράβδων Στη μία ράβδο το σπάσιμο είναι σχεδόν εγκάρσιο και στην άλλη λοξό.

γ.  Διεγχειρητική φωτογραφία Η μία  βίδα έχει σπάσει εγκάρσια στη βάση της, προ της αρχής του σπειράματος της βίδας

δ,  Διεγχειρητική φωτογραφία Η τοποθέτηση των βιδών (κοχλιών) γίνεται με καθοδήγηση  μέσω του συστήματος πλοήγησης O-ARM.

ε,ζ,  Διεγχειρητική φωτογραφία Πραγματοποιείται οστεοτομία στο επίπεδο του 3^ου-4^ου οσφυϊκού σπονδύλου για κινητοποίηση της Σπονδυλικής Στήλης, προκειμένου να επιτευχθεί διόρθωση του οσφυϊκού κυρτώματος.

η,θ.  Μετά την ολοκλήρωση της οστεοτομίας τοποθετούνται μεσοσπονδύλια εμφυτεύματα (Ρ.Ε.Ε.Κ.) στο μεσοσπονδύλιο διάστημα Ο3-Ο4. Προσωρινά έχει τοποθετηθεί μικρού μήκους σταθεροποιητική ράβδος μεταξύ των παρακείμενων σπονδύλων, ώστε να αποφευχθεί οιαδήποτε παρεκτόπιση της Σπονδυλικής Στήλης. Στο βάθος της εικόνας, παραπλεύρως του νωτιαίου σάκου φαίνεται το δεξιό εμφύτευμα.

ι. Τοποθέτηση αριστερά του 2^ου μεσοσπονδύλιου εμφυτεύματος.

κ.  Τα δύο εμφυτεύματα έχουν τοποθετηθεί 

λ,μ.  Διεγχειρητικές  ακτινογραφίες που παρουσιάζουν τη θέση των μεσοσπονδύλιων εμφυτευμάτων.

ν. Τοποθέτηση των δύο ράβδων.

ξ, ο, π. Προοδευτική σύγκλειση της οστεοτομίας.

 

ρ. Προκειμένου να αυξηθεί η σταθερότητα της Οσφυϊκής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης (ΟΜΣΣ) και η αντοχή του συστήματος σπονδυλοδεσίας, έχουν τοποθετηθεί εκατέρωθεν των κυρίων ράβδων του συστήματος σπονδυλοδεσίας, ράβδοι οι  οποίες καλύπτουν την περιοχή από τον  1^ο ιερό μέχρι τον 11^ο θωρακικό σπόνδυλο.

σ. Στο επίπεδο της οστεοτομίας, διακρίνεται στο βάθος το μεσοσπονδύλιο εμφύτευμα.

τ, υ, φ,  Διεγχειρητικές πλάγιες και Προσθιοπίσθια Ακτινογραφίες της Σπονδυλικής Στήλης.
Η σπονδυλοδεσία καλύπτει την περιοχή από τον 3^ο θωρακικό σπόνδυλο μέχρι το ιερό και τα λαγόνια οστά αμφοτεροπλεύρως.

 

Η μετεγχειρητική πορεία της χειρουργηθείσας ήταν εντός των φυσιολογικών πλαισίων. Σηκώθηκε στο κρεββάτι της την δεύτερη μετεγχειρητική ημέρα και βάδισε με τη βοήθεια Φυσιοθεραπευτού, φορώντας απλή ελαστική ζώνη οσφύος την 3^η μετεγχειρητική ημέρα.

Η διπλή αντιβιοτική αγωγή (Vancomycin + Κεφαλοσπορίνη β΄γενιάς) διακόπηκε την 3^η μετεγχειρητική ημέρα. Αντιπηκτική αγωγή άρχισε υποδορίως το 2^ο 24ωρο από τη χειρουργική επέμβαση και συνεχίσθηκε για έξη (6) εβδομάδες. Έγινε συνολικά μετάγγιση δύο φιαλών αίματος.

Η ασθενής εξήλθε του Νοσοκομείου την 7^η μετεγχειρητική ημέρα. Προ της εξόδου της έγινε νέος ακτινολογικός έλεγχος δια απλών ακτινογραφιών, ο οποίος πιστοποίησε τη μεγάλη διόρθωση της Σπονδυλικής  Παραμόρφωσης και την καλή θέση των υλικών σπονδυλοδεσίας.

 

Εικόνα 7
α,  Προσθιοπίσθια ακτινογραφία της ασθενούς σε όρθια στάση. Παρατηρείται μεγάλη διόρθωση της Σπονδυλικής Παραμόρφωσης κατά το μετωπιαίο επίπεδο.
β.  Πλάγια ακτινογραφία της Σπονδυλικής Στήλης Παρατηρείται ομαλή μετάπτωση της αυχενικής Λόρδωσης προς τη θωρακική Κύφωση και της τελευταίας προς την οσφυϊκή Λόρδωση.  Η οστεοτομία στο επίπεδο Ο3-Ο4 και η τοποθέτηση εκεί του μεσοσπονδύλιου εμφυτεύματος, έχουν επιτύχει την απόκτηση ικανοποιητικής οσφυϊκής Λόρδωσης.

 

Η συνολική μετεγχειρητική πορεία της χειρουργηθείσας κρίνεται πολύ ικανοποιητική λαμβάνοντας υπόψη :

α.  την σταθερότητα της Σπονδυλικής Στήλης
β.  την λειτουργικότητα της πάσχουσας
γ.  την ικανοποίηση της πάσχουσας λόγω της επανόδου της στις καθημερινές δραστηριότητες και ιδιαίτερα από την σημαντικότατη βελτίωση της εμφάνισής της.

Στους τρείς αυτούς τομείς οι οποίοι φυσικά είναι αλληλένδετοι, επετεύχθη σημαντικότατη εξέλιξη προς το καλύτερο δια της χειρουργικής επέμβασης η οποία αποκατέστησε την ισορροπία του σώματός της.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Ι.  Η αύξηση του μέσου όρου ζωής συνεπάγεται πλήν των άλλων εκφυλίσεων του μυοσκελετικού συστήματος, όπως είναι η αρθρίτιδα των γονάτων, των ισχίων και της Σπονδυλικής Στήλης. Στη Σπονδυλική Στήλη αυτό που συμβαίνει είναι φθορά μέχρι πλήρους καταστροφής των μεσοσπονδυλίων δίσκων, των σπονδυλικών αρθρώσεων, των συνδέσμων και των ιδίων των σπονδύλων.  Τα ανωτέρω οδηγούν προοδευτικά σε αποσταθεροποίηση της Σπονδυλικής Στήλης, επιπλέον δε οι επερχόμενες φθορές προκαλούν στενώσεις στους «δρόμους» όπου πορεύονται τα νεύρα. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να πιέζονται τα νεύρα με προφανείς επιπτώσεις στα άκρα, δηλαδή στα χέρια και τα πόδια, όπως και στις λειτουργίες της ούρησης, αφόδευσης, στύσης.

Το πρόβλημα αυτό δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με φάρμακα, φυσικοθεραπεία, οστεοπαθητική, χειροπρακτική, βελονισμό κ.α. για τον απλούστατο λόγο ότι τίποτε από τα ανωτέρω δεν «ακουμπά» το πρόβλημα στην ουσία του. Δηλαδή, με απλά λόγια, τίποτε από αυτά δεν είναι σε θέση να απομακρύνει την «σκουριά» που έχει μαζευτεί και έχει στενέψει τους δίαυλους από όπου περνούν τα νεύρα. Μόνο η χειρουργική επέμβαση μπορεί να τους ανοίξει ώστε να περνούν αβίαστα τα νεύρα  και να λειτουργήσουν άνετα.

Το θέμα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο, όταν προκληθεί και παραμόρφωση της Σπονδυλικής Στήλης, συνεπεία της αποσταθεροποίησης αυτής. Πολλές φορές η Σπονδυλική Στήλη είχε ήδη προ πολλού προβλήματα Σκολίωσης-Κύφωσης-Σπονδυλολίσθησης,  τα οποία επιδεινώνονται προοδευτικά με την εξέλιξη της ηλικίας.

Το σύνολο λοιπόν αυτών των καταστάσεων, η φθορά της Σπονδυλικής Στήλης και η παραμόρφωση αυτής, δημιουργεί στην κυριολεξία ένα εκρηκτικό μείγμα το οποίο ταλαιπωρεί τους πάσχοντες από πολλές απόψεις :

α.  Μειώνεται η λειτουργικότητά τους, δηλαδή η ικανότητά τους να επιτελούν ακόμα και τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες.

β.  Ο πόνος τους είναι συνεχής, έντονος και δεν ανταποκρίνεται σε κανένα σχήμα συντηρητικής αγωγής που θεωρείται θεραπευτικό.

γ.  Παραμορφώνεται το σώμα τους, αισθάνονται μειονεκτικά και ως εκ τούτου γίνονται αντικοινωνικοί. Λόγω πολλών παραγόντων αναβάλλουν συνεχώς την ουσιαστική θεραπευτική αντιμετώπιση η οποία είναι μία και μοναδική, αυτή της χειρουργικής επέμβασης.

Αντ΄ αυτής αποδέχονται να φορούν άχρηστους κηδεμόνες οι οποίοι περιγράφονται σαν «σαμάρι» » από  τους ίδιους τους πάσχοντες, τους οποίους μετά από λίγες εβδομάδες  αφήνουν σε πλήρη αχρηστία.

ΙΙ. Η χειρουργική αντιμετώπιση πρέπει να γίνεται έγκαιρα, για να έχει καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά τις ακόλουθες παραμέτρους.

α.  Πόνο,
β.  Νευρολογικές Διαταραχές,
γ.  Εμφάνιση,
δ.  Λειτουργικότητα.

ΙΙΙ. Οι επεμβάσεις πρέπει να πραγματοποιούνται υπό εμπείρων χειρουργών Σπονδυλικής Στήλης σε τεχνολογικώς σύγχρονα οργανωμένα Νοσοκομεία.

1. IV. Δεδομένου ότι αυτές οι επεμβάσεις είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες, απαιτείται εκτεταμένος προεγχειρητικός σχεδιασμός.
2. V. Οι επεμβάσεις αυτές, όπως όλες οι ανάλογες μεγάλης έκτασης των χειρουργικών ειδικοτήτων, μπορεί να παρουσιάσουν επιπλοκές. Ωστόσο η σύγχρονη τεχνολογική υποστήριξη που υπάρχει κατά τη διάρκεια των επεμβάσεων και ο πλήρης προεγχειρητικός σχεδιασμός που προϋποθέτει έμπειρο χειρουργό Σπονδυλικής Στήλης επί αυτών τω παθήσεων, δίνουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιτυχή πραγματοποίηση των επεμβάσεων.
3. VI. Τα τελευταία χρόνια, η σταθερότητα της διορθωμένης Σπονδυλικής Στήλης αυξήθηκε εντυπωσιακά με τον συνδυασμό :

α.  Της πληρέστερης γνώσης της Εμβιομηχανικής της Σπονδυλικής Στήλης και τον οσφυο-πυελικών παραμέτρων.

β.  Της επέκτασης των σπονδυλοδεσιών μέχρι τη βάση, όχι μόνο προς το ιερό οστούν, αλλά εντός των λαγονίων οστών της πυέλου.

γ.  Της πραγματοποίησης επιλεγμένων και καλά σχεδιασμένων οστεοτομιών στους σπονδύλους της Οσφυϊκής και Θωρακικής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης (Ο-ΘΜΣΣ) για να κινητοποιηθεί η παραμορφωμένη Σπονδυλική Στήλη και να επιτευχθεί καλύτερη πλάγια και μετωπιαία ισορροπία αυτής.

δ.  Της τοποθέτησης μεσοσπονδυλίων εμφυτευμάτων για να αυξηθεί η σταθερότητα και να αποκατασταθεί η Λόρδωση της Οσφυϊκής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης (ΟΜΣΣ).

ε.  Της ενίσχυσης των δύο ράβδων της Σπονδυλοδεσίας με μία ακόμη ράβδο ιδίας διαμέτρου και κράματος που καλύπτει συνήθως την περιοχή από τον 10^ο-11^ο θωρακικό μέχρι τον 5^ο οσφυϊκό ή 1^ο ιερό σπόνδυλο. 

ζ.  Της τοποθέτησης κοχλιών (βιδών), εάν είναι δυνατόν σε όλους τους σπονδύλους που περιλαμβάνονται στη σπονδυλοδεσία, ώστε να γίνει κατάτμηση των φορτίων που εφαρμόζονται στην Σπονδυλική Στήλη.

η.  Στις περιπτώσεις που η Σπονδυλική Στήλη έχει σημαντική οστική αραίωση, δηλαδή υφίσταται οστεοπενία στα ανώτερα επίπεδα και οστεοπόρωση, πρέπει να χρησιμοποιούνται ειδικοί κοχλίες (βίδες) αυλοφόροι, δια μέσου των οποίων περνά με ειδική τεχνική το υλικό Poly-Methyl-Methacrylate (P.M.M.A=τσιμέντο) μέσα στο σπονδυλικό σώμα, αυξάνοντας κατ΄αυτό τον τρόπο τη συγκράτηση του κοχλία στο σπονδυλικό σώμα.

θ. Επί οστεοπωρωτικής σπονδυλικής στήλης, κατά τα τελευταία χρόνια, προτιμάται να γίνεται ενίσχυση της οστικής πυκνότητας ενός ή δύο σπονδύλων που βρίσκονται κεντρικότερα της σπονδυλοδεσίας με έγχυση εντός του σπονδυλικού σώματος Polymethylmethecrylate (P.M.M.A.) με την τεχνική της σπονδυλοπλαστικής ή της κυφοπλαστικής.

 

 

VII.  Σε περίπτωση που προκληθεί θραύση των στηρικτικών ράβδων και χαθεί η σταθερότητα αυτής, πρέπει να γίνεται χωρίς χρονική καθυστέρηση, επανορθωτική επέμβαση, ώστε δια της εφαρμογής των τεχνικών οι οποίες διαφοροποιούνται εξειδικευμένες για την κάθε περίπτωση, να αποκαθίσταται η σταθερότητα και η ισορροπία της Σπονδυλικής Στήλης.

References

 

1. Γ Σάπκας, Ι.Π.Ψυχάρης : Παραμορφώσεις Σπονδυλικής Στήλης και σκολίωση ενηλίκων.Επίκαιρα Θέματα Παθήσεων της Σπονδυλικής Στήλης. Αθήνα, 2005.
2. Σ.Κουτσοστάθης. Γ.Σάπκας, Ι.Π.Ψυχάρης: Παθποογένεση της Σκολίωσης Ενηλίκων. Επίκαιρα Θέματα Παθήσεων της Σπονδυλικής Στήλης. Αθήνα, 2005.
3. Γ.Σάπκας, Ε.Στυλιανέση,Σ.Παπαδάκης, Η.Χ.Παπαδόπουλος, Ν.Γκανταϊφης : Χειρουργική θεραπεία Σκολίωσης. Επίκαιρα Θέματα Παθήσεων της Σπονδυλικής Στήλης. Αθήνα, 2005
4. Carter OD, Haynes SG, 1987. Prevalence rates for scoliosis in US adults: results from the first National Health Nutrition Examination Survey. Int J. Epidemiol 16:537-544.
5. Schwab F, Dubey A, Gamez L, et al. 2005. Adult scoliosis: prevalence SF-36, and nutritional parameters in an elderly volunteer population. Spine (Phila Pa 1976) 30:1082-1085.
6. Glassman SD, Schwab FJ, Bridwell KH et al. 2007.The selection of operative versus nonoperative treatment in patients with adult scoliosis. Spine (Phila Pa 1976) 32:93-97.
7. Smith JS, Fu KM, Urban P, et al. 2008. Neurological symptoms and deficits in adults with scoliosis who present to a surgical clinic: incidence and association with the choice of operative versus nonoperative management. J Neurosurg Spine 9:326-3331
8. Smith JS, Shaffrey CI, Berven S, et al. 2009. Improvement of back pain with operative and nonoperative treatment in adults with scoliosis. Neurosurgery 65:86-93, discussion 93-84
9. Smith JS, Shaffrey CI, Berven S et al. 2009. Operative versus nonoperative treatment of leg pain in adults with scoliosis: a retrospective review of a prospective multicenter database with two-year follow-up. Spine (Phila Pa 1976) 34:1693-1698.
10. Pellise F, Vila-Casademunt A, Ferrer M, et al. 2015. Impact on health related quality of life of adult spinal deformity (ASD) compared with other chronic conditions. . Eur Spine J 24:3-11.
11. McCormick JD, Werner BC, Shimer AL. et al. 2013. Patient-reported outcome measures in spine surgery. J Am Acad Orthop Surg 21:99-107.
12. Lenke LG, Fehlings MG, Shaffrey CI, et al. 2016. Neurologic Outcome of Complex Adult Spinal Deformity Surgery : Results of the Prospective, Multicenter Scoli-RISK-1 Study, Spine (Phila Pa 1976) 41:204-212.
13. Sing DC, Berven SH, Burch S et al. 2017. Increase in spinal deformity surgery in patients age 60 and older is not associated with increased complications. Spine J 17:627-635.
14. Sing DC, Khanna R, Shaw JD, et al. 2016. Increasing Rates of Surgical management of Multilevel Spinal Curvature in Elderly Patients. Spine Deform 4:365-372.
15. Bridwell KH, Glassman S, Horton W, et al. 2009. Does treatment (nonoperative and operative) improve the two-year quality of life in patients with adult symptomatic lumbar scoliosis: a prospective multicenter evidence-based medicine study. Spine (Phila Pa 1976) 34:2171-2178.
16. Karabulut C, Ayhan S, Yuksel S, et al. 2019. Adult Spinal Deformity Over 70 years of Age. A 2-year follow-up Study. Int J Spine Surg 13:336-344.
17. Crawford CH, Glassman SD, Carreon LY, et al. 2018. Prevalence and Indications for Unplanned Reoperations Following Index in the Adult Symptomatic Lumbar Scoliosis NIH-Sponsored Clinical Trial. Spine Deform 6:741-744.

 

 

 

 

Leave a reply →