Αποσταθεροποίηση της Σπονδυλικής Στήλης σε πολλαπλά επίπεδα συνεπεία μεταστάσεων

Αποσταθεροποίηση της Σπονδυλικής Στήλης σε πολλαπλά επίπεδα συνεπεία μεταστάσεων

Ιστορικό

Η κα Α.Α. ετών 61 υποβλήθηκε σε νεφρεκτομή (Αρ), για την αντιμετώπιση κακοήθειας του νεφρού.

Δεκαοκτώ (18) μήνες μετά τη νεφρεκτομή, άρχισε να αιτιάται για :

1.  Πόνο σε όλη την έκταση της  Σπονδυλικής Στήλης.
2.  Νευρολογικές διαταραχές στο δεξιό, άνω και κάτω άκρο.

Συγκεκριμένα, ο πόνος εντοπιζόταν  κυρίως στις εξής περιοχές :

1.  Αυχενοθωρακική
2.  Θωρακική
3.  Πύελο και ιδιαίτερα στο Αριστερό Λαγόνιο

Ο γενόμενος κλινικός έλεγχος ανέδειξε τη μυϊκή αδυναμία που αφορούσε το δεξιό άνω και κάτω άκρο, γεγονός που καθιστούσε πολύ περιορισμένη την ικανότητά της να χρησιμοποιεί το δεξί χέρι της καθώς  να ορθοστατεί και να βαδίζει.  Δεν είχαν εκδηλωθεί σφιγκτηριακές  διαταραχές, δηλαδή είχε τον έλεγχο της ούρησης και αφόδευσης, έστω και αν όχι πλήρη. Λόγω του συνεχούς και εντόνου άλγους, ελάμβανε μεγάλη ποσότητα αναλγητικών.

Ακολούθως βάσει του τύπου της κακοήθους νεοπλασίας, υποβλήθηκε στη δέουσα χημειοθεραπεία. Επιπλέον υποβλήθηκε σε ακτινοθεραπεία σε δυο φάσεις (7/9/18-25/9/18) και (24/5/19-13/6/19), για αντιμετώπιση των μεταστάσεων στην σπονδυλική στήλη.

Τον Οκτώβριο  του 2018, είχε ήδη ολοκληρωθεί η πρώτη φάση ακτινοθεραπείας των προσβεβλημένων περιοχών της  Σπονδυλικής Στήλης.

Εικόνα 1: Αξονική Τομογραφία (30.10.2018) Θωρακικής Μοίρας Σπονδυλικής Στήλης (ΘΜΣΣ)
(α,β) Οβελιαία Λήψη Παρατηρείται καταστροφή του  Σπονδυλικού σώματος και η κυφωτική γωνίωση της Σπονδυλικής Στήλης. Προβολή προς τα πίσω  μάζας, αποτελούμενη από οστικά στοιχεία και ράκη του Μεσοσπονδυλίου Δίσκου, η οποία ασκεί πρόσθια πίεση επί του Νωτιαίου  Μυελού.
(γ,δ) Εγκάρσια Λήψη Παρατηρείται καταστροφή του Σπονδυλικού Σώματος, αμφοτερόπλευρη προσβολή των πλευραγκαρσίων αρθρώσεων  και είσοδος  μαζών, προσθίως μέσα στο Σπονδυλικό Σωλήνα.
(ε,στ) Μετωπιαία Λήψη Παρατηρείται η καταστροφή του σπονδυλικού σώματος του 8ου Θωρακικού σπονδύλου, αμφότερα επέκταση νεοπλασματικών μαζών, και κατεστραμμένα σπονδυλικά στοιχεία.

Εικόνα 2: Μαγνητική Τομογραφία Θωρακικής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης (ΘΜΣΣ) (31-10-2018)
(α-γ) Οβελιαία Λήψη – Ακολουθία Τ2. Παρατηρείται  η πρόσθια πίεση επί του Νωτιαίου Μυελού από τα παρεκτοπισμένα οπισθίως εντός του σπονδυλικού σωλήνα, σπονδυλικά στοιχεία.
(δ,ε) Εγκάρσια Λήψη – Ακολουθία Τ2. Παρατηρείται στένωση του σπονδυλικού σωλήνα λόγω της οπίσθιας παρεκτοπίσεως σπονδυλικών στοιχείων, καθώς και προσβολής των πλευροσπονδυλίων αρθρώσεων

Εικόνα  3: Μαγνητική Τομογραφία (31.10.2018) Αυχενικής Μοίρας Σπονδυλικής Στήλης (ΑΜΣΣ)
(α,β) Οβελιαία Λήψη – Ακολουθία Τ1 και Τ2. Παρατηρείται προσβολή των οπισθίων σπονδυλικών στοιχείων στο επίπεδο του 7ου Αυχενικού  Σπονδύλου.
(γ-ε) Εγκάρσια Λήψη – Ακολουθία Τ2. Παρατηρείται η ύπαρξη νεοπλασματικής  διήθησης στα οπίσθια στοιχεία του σπονδύλου, κυρίως δεξιά, χωρίς να έχει σπάσει τελείως το δεξιό πέταλο. Η σύστοιχος σπονδυλική διάρθρωση έχει προσβληθεί.

Εικόνα 4: Μαγνητική Τομογραφία (31.10.2018)  της Οσφυϊκής και Ιερής περιοχής της Σπονδυλικής Στήλης.
Οβελιαία Λήψη – Ακολουθία Τ2. Παρατηρείται η ύπαρξη μεταστάσεων στον 1-2  Ιερό σπόνδυλο – λαγόνιο (Αρ) Οστούν.

Δεκατρείς  μήνες μετά (Νοέμβριος 2019), κατά την επανεισαγωγή της πασχούσης, προκειμένου να αντιμετωπισθεί η πλήρης αδυναμία να σταθεί, να βαδίσει και να χρησιμοποιήσει το (Δ) χέρι της λόγω των υφιστάμενων νευρολογικών διαταραχών, ο ακτινολογικός έλεγχος έδειξε :

Εικόνα 5: Μαγνητική Τομογραφία της Αυχενοθωρακικής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης-Ακολουθία Τ1 και Τ2.
(α-γ): Οβελιαία λήψη. Παρατηρείται Νεοπλασματική προσβολή των οπισθίων σπονδυλικών στοιχείων του 7^ου αυχενικού σπονδύλου.
(δ-στ): Εγκάρσια λήψη. Παρατηρείται πλήρης καταστροφή των οπισθίων σπονδυλικών στοιχείων του 7^ου αυχενικού σπονδύλου με επέκταση των νεοπλασματικών μαζών εντός του σπονδυλικού σωλήνα και εκτός, κυρίως προς τα δεξιά. Επίσης μετακτινικές αλλοιώσεις στο σώμα του Α7 και σε παρακείμενους αυχενικούς σπονδύλους.

Εικόνα 6: Μαγνητική Τομογραφία της Θωρακικής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης (ΘΜΣΣ) (13-11-19)
(α-γ):  Ακολουθία Τ2 Οβελιαία λήψη. Παρατηρείται μεγάλη γωνίωση της ΘΜΣΣ στο επίπεδο του 8^ου Θωρακικού σπονδύλου, ο οποίος έχει πλήρως
καταστραφεί, υπολείμματα του οποίου ασκούν πίεση προσθίως στο Νωτιαίο Μυελό. Αξιόλογες μετα ακτινικές αλλοιώσεις στους Θ7 – Θ8 σπονδύλους και μερικώς στους Θ6 και Θ10 σπονδύλους. Αξιόλογη ενδοκαναλική προσβολή στα επίπεδα Θ7,Θ8,Θ9. Στοιχεία Μυελοπάθειας σε αυτά τα επίπεδα.
δ:  Εγκάρσια λήψη. Παρατηρείται καταστροφή του σώματος του 8^ου Θωρακικού σπονδύλου, διάβρωση των οπισθίων σπονδυλικών στοιχείων,
ιδίως αριστερά με καταστροφή της συστοίχου πλευρο-σπονδυλικής άρθρωσης και επέκταση των νεοπλασματικών μαζών αμφοτεροπλεύρως,
προσθιοπλαγίως του προσβεβλημένου σπονδυλικού σώματος.
ε,στ: Μετωπιαία λήψη. Παρατηρείται η ευμεγέθης Νεοπλασματική Μετάσταση στον δεξιό πνεύμονα και γενικώς της Θωρακικής Μοίρας Σπονδυλικής Στήλης, στο επίπεδο του 8^ου Θωρακικού σπονδύλου λόγω καταστροφής αυτού.

Εικόνα 7: Αξονική Τομογραφία της ΘΜΣΣ (13-11-19)
Παρατηρείται η μεγάλη γωνίωση της ΘΜΣΣ με επίκεντρο τον 8^ο Θωρακικό σπόνδυλο, ο οποίος έχει πλήρως καταστραφεί.
Υπολείμματα αυτού (Δίσκος – Σπονδυλικό σώμα – Οπίσθιος επιμήκης σύνδεσμος), ασκούν πίεση στο πρόσθιο μέρος του Νωτιαίου Μυελού.

Εικόνα 8: Μαγνητική Τομογραφία ΟΜΣΣ – Ιερού Οστού και Λαγονίου – Ακολουθία Τ2 (13-11-19)
α,β: Οβελιαία λήψη. Δεν παρατηρείται Νεοπλασματική προσβολή των οσφυϊκών σπονδύλων. Διαπιστώνεται ωστόσο διήθηση του Ιερού οστού.
γ,δ: Εγκάρσια λήψη. Παρατηρείται Νεοπλασματική διήθηση του Ιερού Οστού, ιδιαίτερα (Αρ) καθώς και του Αρ. Λαγόνιου. Μετ΄ακτινικές αλλοιώσεις στο επίπεδο Ο5. Οι Ιππουριδικές ρίζες στα (Αρ) τρήματα του Ιερού Οστού έρχονται σε επαφή με παθολογικό  ιστό.

 

Απο τον εκτεταμένο ακτινολογικό έλεγχο διαπιστώθηκε ότι είχε προκληθεί προσβολή των δεξιών οπισθίων σπονδυλικών στοιχείων του 8^ου Θωρακικού Σπονδύλου καθώς και του Ιερού Οστού και των Λαγονίων Οστών.  Η καταστροφή του Θωρακικού Σπονδύλου είχε ως συνέπεια να προκληθεί μεγάλη κυφωτική γωνίωση της Θωρακικής Μοίρας της Σπονδυλικής  Στήλης (ΘΜΣΣ) σε αυτό το επίπεδο, με συνέπεια ανατομικά στοιχεία του κατεστραμμένου σπονδύλου (Οστικά και Μεσοσπονδύλιος Δίσκος)  να ασκούν μεγάλη πρόσθια πίεση επί του Νωτιαίου Μυελού.

 

Αντιμετώπιση

Δεδομένου ότι υπήρξε πλήρης καταστροφή των στηρικτικών ανατομικών στοιχείων της Σπονδυλικής Στήλης και ασκούμενη πίεση επί του  Νωτιαίου Μυελού και των συστοίχων νωτιαίων ριζών, κρίθηκε απολύτως αναγκαίο να υποβληθεί το ταχύτερο δυνατόν σε χειρουργική αντιμετώπιση.
Οι σκοποί της χειρουργικής αντιμετώπισης ήταν οι εξής δύο :

1. Αποσυμπίεση του Νωτιαίου Μυελού των νευρικών συστοιχιών.

2. Διόρθωση της υφιστάμενης σπονδυλικής αποσταθεροποίησης, δια ανατάξεως και σταθεροποίησεως αυτής δια Σπονδυλοδεσίας.

Προ της πραγματοποίησης των χειρουργικών επεμβάσεων, κρίθηκε ότι έπρεπε να προηγηθεί εμβολισμός των αγγείων της περιοχής, προκειμένου να περιορισθεί η αιμορραγία, επειδή είναι γνωστό ότι οι εκ του νεφρού προερχόμενες μεταστάσεις είναι εξαιρετικά αγγειοβριθείς και αιμορραγικές.

Προηγήθηκε η αποκατάσταση της γωνίσης της Θωρακικής  Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης, όπου εξασκείτο εκ των έμπροσθεν μεγάλη πίεση επί του Νωτιαίου Μυελού και ακολούθησε η επέμβαση στην αυχενική μοίρα, στην οποία η νεοπλασματική διήθηση αφορούσε την δεξιά οπίσθια περιοχή και η πίεση επί του Νωτιαίου Μυελού και νεύρων ήταν μικρότερη.

Ένα 24ωρό προ της επέμβασης στη Θωρακική Μοίρα, πραγματοποιήθηκε επιτυχώς εμβολισμός των συστοίχων αρτηριών υπό εξειδικευμένου επεμβατικού ακτινολόγου.

Εικόνα 9: Εμβολισμός των αρτηριών στο επίπεδο της περιοχής Θωρακικής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης που πρόκειται να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.  Κατά τον εμβολισμό διαπιστώθηκε ότι η αιμάτωση της πρόσθιας νωτιαίας αρτηρίας γίνεται από την Θ11 μεσοπλεύριο δεξιά. Η αιμάτωση του όγκου γίνεται από τις μεσοπλεύριες αρτηρίες Θ8 και Θ9 άμφω.

Εχει επιτευχθεί εμβολισμός σε ποσοστό 80-90%. Την επομένη, πραγματοποιήθηκε η επέμβαση. Χάρις στον εμβολισμό των αγγείων και τα ειδικά φάρμακα (Τρανσαξεναμικό οξύ Tranexamic acid) που ελέγχουν την απώλεια αίματος, η αιμορραγία ήταν εξαιρετικά περιορισμένη και παρά τον χαμηλό αιματοκρίτη της ασθενούς, η επέμβαση διεκπεραιώθηκε ομαλά.

Εικόνα 10. (α,β) Διεγχειρητικές φωτογραφίες και (γ,δ) ακτινογραφίες.
α.  Έχει πραγματοποιηθεί ευρεία αμφοτερόπλευρη πεταλεκτομή του 8^ου θωρακικού σπονδύλου και μερική του 7^ου και 9^ου. Οι βίδες έχουν τοποθετηθεί στα σώματα του 7^ου,6^ου,5^ου και 9^ου-10^ου σπονδύλου.
β.  Η σταθεροποίηση της θωρακικής μοίρας έχει ολοκληρωθεί με την εφαρμογή του συστήματος σπονδυλοδεσίας.
(γ,δ):  Προσθιοπίσθια και πλαγία διεγχειρητική ακτινογραφία. Παρατηρείται ότι έχει επιτευχθεί ανάταξη και σταθεροποίηση της Θ.Μ.Σ.Σ.

Μετά 7 ήμερο ακολούθησε η δεύτερη επέμβαση στην αυχενοθωρακική περιοχή της Σπονδυλικής Στήλης. Ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία όπως και στην πρώτη επέμβαση. Προηγήθηκε ο εμβολισμός των αρτηριών 24 ώρες προ της επέμβασης η οποία πραγματοποιήθηκε την επομένη.

Εικόνα 11. Προεγχειρητικός εμβολισμός  των τροφοδοτικών αγγείων στο επίπεδο της Αυχενοθωρακικής Μ.Σ.Σ.

 

Η χειρουργική επέμβαση  στην Αυχενοθωρακική Μοίρα πραγματοποιήθηκε με οπίσθια προσπέλαση, υπο συνεχή νευροπαρακολούθηση και καθοδήγηση στη τοποθέτηση  με το σύστημα πλοήγησης Navigation System O-ARM.

Εικόνα 12 (α-δ) Διεγχειρητικές φωτογραφίες και (ε,στ) ακτινογραφίες.
α. Η ασθενής σε πρηνή θέση και το κεφάλι της σταθεροποιείται με το σύστημα Mayfield.
β. Μμέρος του συστήματος πλοήγησης Ο – ΑRΜ
γ. Εχουν τοποθετηθεί οι κοχλίες του συστήματος σπονδυλοδεσίας στους αυχενικούς σπονδύλους Α4-Α5-Α6-Α7 (Αρ) και στους θωρακικούς σπονδύλους Θ1-Θ2-Θ3.Έχει πραγματοποιηθεί αφαίρεση των νεοπλασματικών μαζών και αμφοτερόπλευρη πεταλεκτομή του Α7 και μερικώς του Α6 καΙ Θ1 σπονδύλους.
δ. Ολοκλήρωση της σταθεροποίησης δια της εφαρμογής του συστήματος αυχενοθωρακικής σπονδυλοδεσίας.
ε,ζ. Διεγχειρητική πλαγία και προσθιο-οπίσθια ακτινογραφία της αυχενοθωρακικής περιοχής.  Η αυχενοθωρακική Μοίρα της Σπονδυλικής Στήλης έχει σταθεροποιηθεί με σύστημα σπονδυλοδεσίας.

Μετεγχειρητική πορεία

Η ασθενής, μετά την πρώτη χειρουργική επέμβαση παρουσίασε μικρή παροδική επιδείνωση της μυϊκής ισχύος του δεξιού τετρακέφαλου και λαγονοψοΐτου μυός, η οποία απεδόθη σε παροδικό οίδημα του Νωτιαίου Μυελού λόγω των χειρουργικών χειρισμών. Ουδεμία άλλη νευρολογική διαταραχή παρατηρήθηκε. Η ασθενής τέθηκε σε συστηματική ενδομυϊκή χορήγηση Cortizone (Dexaton) και παρατηρήθηκε ταχεία βελτίωση της μυϊκής ισχύος.

Τταυτόχρονα η ασθενής ετέθη σε συνεχή, ανά ώρα, κινησιοθεραπευτική αγωγή. Δεν παρατηρήθηκαν άλλες επιπλοκές, μετά την δεύτερη χειρουργική επέμβαση. Όσον αφορά στα θέματα των άλλων Νεοπλασματικών Μεταστάσεων, τα προβλήματα είναι ιδιαίτερα περίπλοκα. Καταρχήν η πνευμονική μετάσταση είχε ήδη αντιμετωπισθεί δια χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας.
Οι μεταστάσεις στα λαγόνια και το ιερό οστούν είχαν ήδη υποβληθεί σε ακτινοθεραπευτική αγωγή όπως και εκείνες της Αυχενικής και Θωρακικής μοίρας προτού γίνουν οι χειρουργικές επεμβάσεις. Η ευρεία καταστροφή του λαγονίου και του ιερού οστού δεν άφηνε περιθώρια για έγχυση methylmethacrylate, διότι μετά βεβαιότητας θα εγένετο διαρροή προς πάσα κατεύθυνση και ιδιαίτερα προς τα νευρικά στοιχεία της περιοχής του ιερού οστού και του ισχιακού νεύρου.

 

Εικόνα 13 (α,β,γ,δ)  Τρισδιάστατη (3-D) Aξονική Tομογραφία της πυέλου και των λαγονίων οστών.
α. Προσθιοπισθία λήψη 3-D. Παρατηρείται η Νεοπλασματική Διάβρωση του δεξιού και αριστερού λαγονίου οστού, όπου έχει δημιουργηθεί οπή μεγάλης διαμέτρου καθώς και  του ιερού οστού.
β,γ :  Προσθιοπισθία λήψη. Παρατηρείται μεγάλη διάβρωση του ιερού οστού, ιδιαίτερα αριστερά.
δ. Διάβρωση του αριστερού λαγονίου.

Η ασθενής τελεί υπό συνεχή χημειοθεραπευτική αγωγή. Η ίδια αναφέρει σημαντικότατη μείωση του άλγους και βελτίωση της μυϊκής ισχύος, δύναται δε τώρα να κινητοποιείται και εκτός κλίνης υπό καλύτερες συνθήκες, υποβαλλόμενη σε επαναδραστηριοποίηση σε ειδικό Κέντρο Αποκατάστασης.

 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1. Οι κακοήθεις Νεοπλασίες του Νεφρού, αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 2% των νέων κακοήθων νεοπλασιών στις ΗΠΑ (1). Συμβαίνουν συχνότερα σε άτομα της 7^ης δεκαετίας, κατά μέσον όρο στην ηλικία των 66 χρονών, σε αναλογία 60:40, άνδρες προς γυναίκες.

2. Oι οστικές μεταστάσεις μπορεί να γίνουν σε ποσοστό 25% με 50% των περιπτώσεων, κατατάσσοντας τον νεφρό 4^ο στη σειρά μετά τον πνεύμονα, μαστό, προστάτη (2,3).

3. Η συνηθέστερη θέση μετάστασης από τον νεφρό είναι η Σπονδυλική Στήλη (49%), ακολουθούν οι πλευρές (39%), ο μηρός (27%) κλπ. (4).

4.  Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική δια χημειοθεραπείας ή βιολογικής θεραπείας και χειρουργική, συνισταμένη σε νεφρεκτομή.

5. Οι σύγχρονες αντιλήψεις, υποστηρίζουν ότι, ακόμη και όταν έχουν γίνει μεταστάσεις, η νεφρεκτομή αυξάνει τις πιθανότητες να υπάρχει καλύτερη αποδοχή της χημειοθεραπείας ή της βιολογικής θεραπείας.

6. Η συχνότητα πίεσης του Νωτιαίου Μυελού δεν είναι ακριβώς γνωστή, αλλά σε μία σχετική μεγάλη σειρά ασθενών, βρέθηκαν 3 μόνον ασθενείς επί συνόλου 161 ασθενών, σε περίοδο 9 χρόνων (5).

7. Γενικά, η κακοήθης Νεοπλασία του Νεφρού δεν είναι ευαίσθητη στην ακτινοβολία (6), ωστόσο κλινικά και πειραματικά, έχει διαπιστωθεί ότι η ακτινοθεραπεία είναι αποτελεσματική στις σκελετικές μεταστάσεις για την ανακούφιση από τον πόνο (7).

8. Εάν η Μετάσταση δεν έχει προκαλέσει αποσταθεροποίηση της Σπονδυλικής Στήλης, μπορεί να εφαρμοσθεί ακτινοθεραπεία, έστω και αν υφίσταται μικρή πίεση επί των νευρικών στοιχείων-νωτιαίου μυελού.

9. Σε ασθενείς, όπου υφίσταται πίεση επί του Νωτιαίου Μυελού, σε περιοχές όπου είχε γίνει προηγουμένως ακτινοβολία, ή σε αυτούς που υφίσταται μεγάλη αστάθεια λόγω των οστικών βλαβών ή μεγάλου πόνου που δεν υφίεται από την ακτινοβολία, πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση (8).

10. Προεγχειρητικός εμβολισμός και ακτινοθεραπεία εφαρμόζεται σε μεγάλο ποσοστό ασθενών, σχεδόν στο 50% των ασθενών (8). Σημαντικός περιορισμός του πόνου, ακολουθώντας αυτό το θεραπευτικό σχήμα, έχει διαπιστωθεί σε ποσοστό 89% των ασθενών και σημαντική νευρολογική βελτίωση  στο 65% των 66 ασθενών (8).

11. Στη παρούσα περίπτωση, το διαυγαστικού τύπου νεφροκυτταρικό καρκίνωμα, (high nucleolar grade) έκανε μετάσταση σε πλείστα σημεία της Σπονδυλικής Στήλης, ιδιαίτερα στο επίπεδο του 7^ου Αυχενικού σπονδύλου, 8^ου Θωρακικού, Ιερό Οστούν και Λαγόνια.

12. Συνεπεία των καταστροφών που επήλθαν στα οστικά στοιχεία της περιοχής, προκλήθηκε μεγάλη αποσταθεροποίηση της Σπονδυλικής Στήλης στις αντίστοιχες περιοχές, γεγονός που έθεσε σε άμεσο κίνδυνο την ακεραιότητα του Νωτιαίου Μυελού και των Νευρικών ριζών

13. Η νεοπλασματική διήθηση δημιουργούσε ήδη πίεση επί των νευρικών στοιχείων, χωρίς ωστόσο να προκληθεί βαρύτατη νευρολογική διαταραχή, πλην εκείνων που αφορούσαν το δεξιό, άνω και κάτω άκρο.

14. Οι προσβεβλημένες περιοχές της Σπονδυλικής Στήλης είχαν ήδη υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία, η οποία ωστόσο δεν απέτρεψε την καταστροφή των σπονδυλικών οστικών στοιχείων του Α7, του Θ8, του Ιερού οστού και των λαγονίων οστών.

15. Οι χειρουργικές επεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν στη θωρακική και Αυχενοθωρακική  Μοίρα της Σπονδυλικής Στήλης , επέτυχαν να αποτρέψουν την επιδείνωση των νευρολογικών διαταραχών δια της αποσυμπίεσης του Νωτιαίου Μυελού και των νευρικών στοιχείων και τη σταθεροποίηση δια σπονδυλοδεσίας των αντιστοίχων περιοχών επιπλέον δε βοήθησαν να επιτευχθεί σημαντικότατη μείωση  του πόνου της πάσχουσας.

16. Η μεγάλη βελτίωση της γενικής κατάστασης, έδωσε τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί επαναδραστηριοποίηση αυτής σε ειδικό Κέντρο Αποκατάστασης και να αλλάξει σημαντικά η ποιότητα της ζωής της.

17. Φυσικά, η πάσχουσα παραμένει πάντοτε υπό συνεχή παρακολούθηση, υποβαλλόμενη στη δέουσα θεραπευτική αντιμετώπιση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 

(1)   Jemal A,Murray T,Ward E,et al. Cancer Statistics 2005.CA Cancer J Clin 2005:55:10-30.

(2)   Saitoh H,Hida M.Metastatic processes and a potential indication of treatment for metastatic lesions of renal adenocarcinoma. J Urol 1982:  128:916-918.

(3)   Skinner DG,Colvin RB. Diagnosis and management or renal cell carcinoma: a clinical and pathological study. Cancer 1971 :28:1165-1177,

(4)   Swanson DA,Orovan WL,Johnson DE,Giacco G. Osseous metastases secondary to renal cell carcinoma. Urology 1981:556-561.

(5)   Liscow A,Chang CH,Desanctis P,Benson M,Fetell M,Housepian E. Epidural cord compression in association with genitourinary neoplasms. Cancer 1986:58:949-954.

(6)   Seitz W,Karcher KH,Binder W. Radiotherapy of metastatic renal cell carcinoma. Sem Surg oncol 1988:4:100-102.

(7)   DiBiase SJ,Valicenti RK,Schultz D, Xie Y,Gomella LG,Corm BW. Palliative irradiation for focally symptomatic metastatic renal cell carcinoma:support for dose escalation based on a biological model. J Urol 1977:158:746-749.

(8)   Jackson RJ,Gokaslan ZL,Loh SC. Metastatic renal cell carcinoma of the spine: surgical treatment and results.J Neurosurg 2001:94:18-24.

Leave a reply →