Περίπτωση Αρ. Μπ. – Πολλαπλά οστεοπορωτικά κατάγματα σπονδυλικής στήλης

Περίπτωση Αρ. Μπ. – Πολλαπλά οστεοπορωτικά κατάγματα σπονδυλικής στήλης

Ο κύριος Αρ. Μπ. ετών 84, είχε υποστεί προ έτους κάταγμα οσφυϊκής μοίρας σπονδυλικής στήλης (4ος Οσφ. Σπόνδυλος) οστεοπορωτικής αιτιολογίας. Η αντιμετώπισή του ήταν συντηρητική: Παραμονή στο κρεββάτι για 3 μήνες και λήψη αναλγητικών φαρμάκων. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο έλεγχος της οστικής πυκνότητας που είχε γίνει στο αριστερό ισχίο είχε πιστοποιήσει την ύπαρξη μεγάλου βαθμού οστεοπορώσεως (T-score: -3.7). Ο πάσχων δεν ακολουθούσε καμία οστεοπορωτική φαρμακευτική αγωγή.

Εννέα μήνες αργότερα και ενώ οι πόνοι ήταν επίμονοι άρχισε να παραπονιέται για επιπλέον πόνους κεντρικότερα στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης και συγκεκριμένα στην θωρακο-οσφυϊκή περιοχή. Ο γενόμενος τότε ακτινολογικός έλεγχος έδειξε νέα σπονδυλικά κάταγμα κεντρικότερα του παλαιού κατάγματος.

Εικ 1α,β: Προσθιοπισθία και πλαγία προεγχειρητική ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης
Παρατηρείται η ύπαρξη παλαιού κατάγματος του 4ου οσφυϊκού σπονδύλου και νεότερο στο επίπεδο του 2ου οσφυϊκού και 12ου θωρακικού σπονδύλου

Εικ 2: Προσθιοπίσθιες (α,β,γ) και πλαγίες (δ,ε) αξονικές τομογραφίες της σπονδυλικής στήλης
Παρατηρείται καθίζιση στο παλαιό κάταγμα του 4ου οσφυϊκού σπονδύλου και επιπλέον οστεόλυση και καθίζιση του 2ου οσφυϊκού και 12ου θωρακικού σπονδύλου.

Εικ 3: Μαγνητική τομογραφία ,ακολουθία Τ1-Τ2 (α,β) Πλαγία  (γ) Πρόσθια (δ) Εγκάρσια
Παρατηρείται καταστροφή και καθίζιση του 2ου οσφυϊκού και 12ου θωρακικού σπονδύλου, όπως και το παλαιό κάταγμα του 4ου οσφυϊκού σπονδύλου.

Κατόπιν των ανωτέρω αποφασίστηκε χειρουργική αντιμετώπιση του πρόσφατου κατάγματος του 2ου οσφυϊκού και του 12ου θωρακικού σπονδύλου. Για λόγους μηχανικής κρίθηκε απαραίτητο να συμπεριληφθεί στη σπονδυλοδεσία και το παλαιό κάταγμα του 4ου οσφυϊκού σπονδύλου.

Λόγω της φύσεως των καταγμάτων και των οστεοπορωτικών σπονδύλων χρησιμοποιήθηκαν ειδικές βίδες (οστεοπορώσεως) δια των οποίων επιτυγχάνεται η έγχυση “τσιμέντου” methyl-methacrylate μέσα στα σπονδυλικά σώματα και κατ’ αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται μεγαλύτερη σταθερότητα των υλικών σπονδυλοδεσίας. Επιπλέον το σώμα του 12ου θωρακικού σπονδύλου ενισχύθηκε με τσιμέντο δια σπονδυλοπλαστικής.\

Όλη η επέμβαση πραγματοποιήθηκε διαδερμικά με τη χρήση του ειδικού ακτινολογικού μηχανήματος O-ARM.

Εικ 4α,β,γ: Διεγχειρητικές φωτογραφίες της διαδερμικής σπονδυλοδεσίας με τη χρήση του ακτινολογικού μηχανήματος O-ARM

Εικ 5: Μετεγχειρητικές ακτινογραφίες (α) προσθιοπισθία (β) πλαγία της σπονδυλικής στήλης
Η διεγχειρητική και άμεση μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς υπήρξε εξαιρετική. Λόγω της μακράς παραμονής του στο κρεββάτι τους τελευταίους 3 μήνες, ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για αυτόν να σταθεί όρθιος και να περπατήσει. Για το λόγο αυτό εστάλει σε ειδικό κέντρο αποκατάστασεως προκειμένου να υποβληθεί στην ενδεδειγμένη κινητοποίησή του με τη βοήθεια των φυσικοθεραπευτών.

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να περπατήσει μόνος του με τη βοήθεια βακτηρίας. Ο ασθενής υποβάλλεται σε αντι-οστεοπορωτική φαρμακευτική αγωγή, η οποία ωστόσο δεν αναμένεται να αποδώσει ιδιαίτερα λόγω της μεγάλης ηλικίας του και της προχωρημένης κατάστασης της νόσου.

3 μήνες αργότερα η μετεγχειρητική πορεία κρίνεται ικανοποιητική

Συμπερασματικά τα οστεοπορωτικά κατάγματα της σπονδυλικής στήλης πρέπει να αντιμετωπίζονται το συντομότερο δυνατόν επεμβατικά.
α) Δια εγχύσεως τσιμέντου στα σπονδυλικά σώματα (σπονδυλοπλαστική, κυφοπλαστική) ή και
β) Δια σπονδυλοδεσίας με τη χρήση ειδικών κοχλιών, καταλλήλων για την διοχέτευση τσιμέντου μέσω αυτών εντός των σπονδύλων.

Η διαδερμική σπονδυλοδεσία είναι η πλέον κατάλληλη χειρουργική τεχνική για αυτούς του ασθενείς, διότι μειώνει του διεγχειρητικούς και περιεγχειρητικούς κινδύνους και επιτρέπει την ταχύτερη ανάρρωση.